Wat doe je als je op zes-jarige leeftijd te horen krijgt dat je nooit meer zal kunnen lopen? Het overkwam Esther Vergeer.
Esther Vergeer werd geboren op 18 juli 1981 in Woerden. Tot haar zesde jaar kende ze geen gezondheidsproblemen en leefde ze een doodnormaal leven. In maart 1988 raakte Ester bewusteloos na een zwemles en in het ziekenhuis kwamen ze er al snel achter dat ze last had van bloedophoping in haar hersenen. Ze werd direct geopereerd en kreeg een drain in haar hoofd om het bloed af te voeren. Na zes weken in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht Esther eindelijk weer naar huis, toen nog lopend.
Dwarslaesie
In december van datzelfde jaar sloeg opnieuw het noodlot toe en kreeg ze een hersenbloeding. Opnieuw moest ze direct geopereerd worden maar ditmaal met een mindere afloop. In het ziekenhuis werd een bloedvatenafwijking rond haar ruggenmerg geconstateerd. De bloedvaten van de jonge Eshter bleken zo zwak dat ze elk moment konden springen. Om dit te voorkomen werd ze opnieuw geopereerd. Hoewel de operatie (technisch gezien) goed verliep hield ze wel een dwarslaesie (L3) over aan deze ingreep. Haar benen zouden nooit meer normaal functioneren en ze kwam per direct in een rolstoel terecht.
Tennis en Basketbal
Tijdens het langzame herstel in een revalidatiecentrum kwam Esther in aanraking met verschillende takken van sport. Dit is volgens artsen de manier om kinderen maar ook volwassenen te laten wennen aan het leven in een rolstoel. De eerste sport waar Vergeer zich serieus in stortte was Basketbal. Het basketbal ging zelfs zo goed dat ze in 1997 met het Nederlands team de gouden medaille op het Europees Kampioenschap won. Op dat moment was ze ook al serieus met haar tenniscarrière bezig en in 1998 moest ze een keuze maken tussen tennis en basketbal.
Begin zonder eind?
In 2000 deed Esther Vergeer mee aan de Paralympische Zomerspelen in Sydney. Ze speelde een waanzinnig toernooi en wist de gouden medaille te behalen zonder ook maar één set af te staan. Alsof dat nog niet genoeg was wist ze ook het dubbelspel te winnen samen met Maaike Smit. In 2004 was Vergeer de grote favoriet voor de gouden plak tijdens de Paralympische Zomerspelen in Athene. Ze wist de verwachtingen meer dan waar te maken door opnieuw zowel het enkel als het dubbelspel met Maaike Smit te winnen. In 2008, tijdens de Spelen in Beijing wist Esther Vergeer opnieuw de gouden medaille in het enkelspel binnen te slepen. In het dubbelspel bereikte ze wel de finale maar deze werd verloren wat een zilveren medaille voor Nederland betekende.
Awards
Esther Vergeer won onder andere deze prestigieuze awards:
• Laureus World Sport Awards (Sport Oscar): 2 x (2002, 2008)
• Gehandicapte Sporter van het Jaar: 4 x (2002, 2003, 2005, 2008)
• International Tennis Federation Players Award: 2 x (2002, 2003)
Records
Esther Vergeer staat zes april 1999 onafgebroken op de éérste plaats op de wereldranglijst. Sinds januari 2003, is ze al 444 partijen ongeslagen in het enkelspel. In die negen jaar won ze ruim 100 toernooien op rij. Tijdens de komende Olympische Zomerspelen in Londen kan Vergeer haar vierde gouden plak, back 2 back (achter elkaar) behalen. De Pakistaanse squasher Jahangir Khan staat in het Guinness Book of Records met een zegereeks van 555 wedstrijden. Om dit te behalen moet Vergeer nog 111 wedstrijden achter elkaar winnen.
Ook actief naast de tennisbaan
Naast het presteren op de tennisbaan is Esther Vergeer ook erg actief buiten de tennisbaan. Zo zet ze zich samen met haar Eshter Verveer foundation in voor kinderen met een handicap. Sport staat hierin centraal en ze werkt onder andere samen met de Johan Cruijff foundation.
Esther Vergeer en Lance Armstrong
Het verhaal van Esther Vergeer komt op veel punten overeen met het verhaal van de Amerikaanse wielrenner Lance Armstrong. Er zitten duidelijke overeenkomsten in de manier van terug komen en het niet neerleggen bij een hopeloze situatie. Beide sporters zijn de strijd aangegaan met hun eigen lichaam en beide sporters hebben deze harde en vaak oneerlijke strijd gewonnen. Een andere overeenkomst is dat beide worden gezien als ambassadeur in hun sport en in hun eigen strijd de wereld een stukje te verbeteren.
We kunnen met een gerust hart zeggen dat Esther Vergeer een perfect voorbeeld is voor kinderen met een handicap.
Kim Clijsters, Esther Vergeer, Roger Federer en Rafael Nadal.